حقوق مبنای نظم در اجتماع است و به موضوعاتی می پردازد که در دنیای واقعی رخ می دهد . یکی از موضوعاتی که در عالم واقع بسیار رخ می دهد پایان دادن به توافقاتی است که افراد با یکدیگر منعقد می کنند .
در حقوق به این کار انحلال قرارداد گفته می شود که به چند راه صورت می گیرد . گاهی انحلال قرارداد با اقاله است ، گاهی هم از طریق فسخ صورت می گیرد . فسخ قرارداد اصطلاحی است که همه کسانی که اقدام به انعقاد قرارداد می کنند آن را شنیده اند و با آن سر و کار داشته اند
اما فسخ در بیان عرف با آنچه در اصطلاح قانونی به کار می بریم تا حدی متفاوت است از این رو در این قرارداد به بیان اینکه حق فسخ چیست ، حق فسخ در عقد لازم و حق فسخ در عقد جایز می پردازیم .
حق فسخ چیست ؟
حق فسخ یک اصطلاح رایج بین کسانی است که اقدام به انعقاد قرارداد می کنند .
حق فسخ اختیاری است که قانون گذار به دو طرف قرارداد داده است تا در صورت وجود شرایط مشخصی بتوانند قرارداد خود را خاتمه دهند .
به حق فسخ در اصطلاح حقوقی خیار فسخ یا شرط فسخ هم گفته می شود .
پس نتیجه می گیریم که در حق فسخ یکی از دو طرف قرارداد با اراده و آگاهی تصمیم به انحلال قرارداد می گیرد . لازم به ذکر است که نحوه نوشتن فسخ قرارداد و تنظیم متن آن، دارای اصولی خاصی بوده که باید از جانب طرفین قرارداد، مورد توجه قرار گیرد.
حق فسخ در عقود لازم و عقود جایز با یکدیگر تفاوت دارد .
به حق فسخ در اصطلاح حقوقی خیار فسخ یا شرط فسخ هم گفته می شود.
نظر شما برای ما مهم است ❤️