“اِسقاط” مصدر باب اِفعال از ریشهٔ «س ق ط» به معنای افکندن، انداختن و از ارزش انداختن است.
در اصطلاح حقوقی به از اعتبار انداختن حقی اعم از مالی یا غیرمالی اِسقاط می‌گویند “کافه” (با ف مشدد) به معنی “همه” است.
“خیار” هم به معنای حق برهم‌ زدن یک‌جانبه قرارداد است.